Sophie Droeghaag op pad met Janneke - de lampetkan

In de derde week dat Janneke op pad is, is ze bij mij op bezoek geweest.

Samen met Janneke ben ik op bezoek geweest bij mijn moeders tante, want zij had nog een oude lampetkan. Die is van mijn oma geweest.

Een lampetkan werd vroeger gebruikt om je mee te wassen.

Het lampetstel

Een bad of een douche kenden ze vroeger nog niet. Het lampetstel bestond uit een waskom, een waterkan en een zeepbakje van aardewerk of porselein. Het was effen of versierd met een bloemenrand. Er hoorde ook een toiletemmer bij. Het gebruikte water ging daarin en werd weggegooid in de gootsteen.

Nu draai je gewoon de kraan open en is er zowel koud als warm water.

 
Baden

Dat ging met nogal wat moeite gepaard, zeker in grote gezinnen met opgroeiende jongens en meisjes. Ze moesten om de beurt in hetzelfde badwater. Dit werd maar 1 keer gevuld met warm water, dat water werd eerst op de kachel verwarmd.

In de meeste gezinnen was er ook maar 1 handdoek voor het hele gezin.

Maar soms waren er wel 2: een witte voor het gezicht en een bonte voor de handen. Meestal was er ook maar 1 washandje voor het hele gezin.

Het was dan natuurlijk ook makkelijker om je helemaal niet te wassen.

Sommige mensen dachten ook dat wassen schadelijk was voor de gezondheid. Als in die tijd mensen opgenomen moesten worden in het ziekenhuis, werden ze sowieso eerst gewassen.
Er waren ook mensen die dit per sé niet wilde. Er was namelijk een gezegde in die tijd, dat fatsoenlijke mensen maar 2 keer in hun leven worden gewassen; 1 keer bij hun geboorte en 1 keer na hun dood. 

Later begonnen de mensen zich wat meer te wassen. Zij wasten hun gezicht , hun nek en hun armen iedere morgen.

Nu heeft iedereen de luxe van een douche of een bad. Het is voor ons ook heel normaal om je zeker 1 keer per dag te douchen.